SAYIN Uğur Dilipak... Sayın İlker Çitil... Sayın Nursel Reyhanlıoğlu... Sayın İmran Kılıç...
Sayın milletvekilleri...
2018 yılına girmemize şurada 3 – 5 gün kaldı…
Belediyelerimizin hizmet açılışlarında ancak yüzlerinizi görüyoruz…
Sesinizi duyuyoruz...
Şimdi sizlere soruyorum:
Milletvekili olduğunuz günden bu yana Maraş için ne yaptınız?
Hiç sorguladınız mı kendinizi?
Teraziye koydunuz mu yaptıklarınızı?
Basın önüne çıkıp Maraş için şunları şunları yaptım dediniz mi?
Bırakın bir toplantıyı, hangi basını ziyaret ettiniz?
Hadi daha da ileri gideyim bir telefon dahi açtınız mı?
E-Mail adreslerimize yılda bir veya iki defa göstermelik bir şeyler karalayıp attınız…
Hoş ben yayınlatmadım da…
Yayınlayan arkadaşlarımız oldu…
Hep Maraş basınına üst perdeden baktınız…
Ve bakmaya da devam ediyorsunuz…
Sizlere naçizane bir şeyler söyleyeyim mi?
Konumlar, pozisyonlar, koltuklar geçicidir, kişilikli olmak ise kalıcıdır.
Konumu, pozisyonu, koltuğu korumak için kişilikli olmaktan vazgeçmeyin.
Çünkü koltuk, konum, pozisyon miras olarak bırakılmaz.
Saygınlıktır miras olarak bırakılacak şey...
2019 yılına çok bir şey kalmadı…
İsterseniz aynanın karşısına bir geçip kendi kendinizle bir konuşun…
Yarın bir gün Milletvekilliğim elimden gittiğinde ne olacağım deyin…
İnsanlar bana şimdiki gibi yakınlık gösterirler mi deyin…
Veya Trabzon caddesine çıktığımda beni tanırlar mı deyin…
Bakın bakalım ayna size cevap verecek mi?
Bence siz aynanın karşısına geçtiğinizde bir ayrılık şarkısı seçin…
Ve sessizce çalın…
Çünkü bu halk pişmanlık duyup sizleri bir gün dahi anmaz…
